Całość (podziękowania, choć dzisiaj w Polsce wszyscy przepraszają...)

Przyjechałam tutaj jako rozsypana nie-ja.

Kawałeczki osoby, które z trudem potrafiły przypomnieć sobie swoją tożsamość.

Po niecałym tygodniu zaczynam dochodzić do siebie.

Odnajdować tą Ilonę, której tak bardzo mi brakowało.

Dziękuję Mamo za niezmienne trwanie.

Dziękuję Julio, Kingo i Agatko za zrozumienie i obiektywny ogląd sytuacji.

Dziękuję Lukas za przyjęcie pierwszych eksplozji i przywrócenie mnie do pionu.

Dziękuję Szabelko za przypomnienie mi o tym, kim naprawdę jestem.

Dziękuję Wszystkim na "Rogu" za radość ze spotkania ze mną.

Dziękuję nieznanym przechodniom za bezinteresowny uśmiech.

Nareszcie wróciłam i już postaram się nie zgubić.

Chyba kupię sobie jutro dobry kompas.